Desde fai moitos anos, a presencia de persoas migradas nas nosas cidades, é cada vez maior. Galiza e con ela a comarca de ferrolterra, somos núcleos de poboación multiculturais, o cal, a pesar do estigma interesado contra o migrante, que caio nas nosa psico, esta presencia de migrantes trouxo consigo, multitude de beneficios as nosas sociedades.

Proveitos socioculturais, aportando riqueza con novas tradicións, hábitos etc., benefícios cívicos fazendo elas labores de voluntariado e como non, ganancias económicas. Esta demostrado, que a presenza de migrantes, aporta un crecemento do PIB importante, nos povos nativos onde residen, segundo un estudo do FMI. Sen lugar a dúbidas, os migrantes nos quitan o traballo, que nós os nativos nom queremos fazer. Tampouco son unha carga para o estado, xa que, a maioría por desgraza, non usan as prestacións nin outros dereitos sociais. Ademais as migrantes, axudan a frear as taxas de envellecemento da poboación nativa, traendo novos meniños e meniñas ao mundo.

A pesar disto, o crecemento das condutas de odio cara aos migrantes no estado español, van en aumento. Asemade estase a dar ultimamente, un branqueamento social por determinados mass media, dos-as odiadores, os cales, nom o dubidedes, responden as demandas e están ao servizo do gran capital. Cabe distinguir dúas condutas de odio: o racismo e a xenofobia. Ambas sen lugar a dúbidas, teñen un mesmo fin, o cal, nom é outro, co control dos recursos por unhas elites predominantemente loiras, brancas e de ollos verdes ou azuis.

A xenofobia significa rechazo ao de fora, ao que nom é desta sociedade, ao que non está dentro do noso sistema de crenzas, tradicións ect... Xeralmente a xenofobia vai sempre ligada ao racismo. É moi difícil que unha nom vai acompañada da outra. Quer no estado español quer no mundo occidental, é moi raro ver comportamentos xenófobos, incluso racistas, contra grupos vidos de fora, con un status social elevado ou deportistas, cantantes etc. Por norma o que se dá, é un odio cara á persoa migrante pobre. Fai anos a filósofa Adela Cortina, bautizó o termino Aporofobia que significa, o rechazo ao pobre, ao sen medios, os vidos de fora, que non están dentro de unhas elites sociais. E isto ligado ao cor da pel ao grupo etnico etc.
Tamén cabe sinalar, que o racismo busca o restrinxir dereitos e liberdades as persoas polo cor da pel, porque falan unha lingua nativa ect...

Un estudo feito no 2020 no estado español sinalaba, e fago un corta e pega:  
El 51,8% de las personas entrevistadas manifiestan haber sufrido discriminación en, al menos, una de las situaciones planteadas en la encuesta; situaciones tales como trato despectivo, insultos, violencia verbal, discriminación en el ámbito laboral o de la vivienda, marginación y exclusión social. Y de quienes afirman haber sufrido discriminación por motivos raciales o étnicos, un 55% considera que el motivo ha sido su color de piel y rasgos físicos, un 38% por las costumbres y comportamientos culturales, y un 33% por sus creencias religiosas e indumentaria. Asimismo, de la población que ha sufrido discriminación en el último año solo un 18,2% ha presentado una denuncia, reclamación o queja; es decir, el 81,2% no ha denunciado haber sufrido racismo o xenofobia.

Outro informe “O CEDRE do 2013” concluía que, a discriminación, o seu apercebemento diminuíron, no ámbito policial e laboral, mais aumenta no educativo, sanitario e na vivenda, sendo este ultimo vector, onde máis problemas teñen as-os migrantes: Acceder a un aluguer. Entre todos os migrantes, os subsaharianos magrebíes e xitanos, son os grupos sociais que  máis problemas teñen, a hora de conseguir, que alguén lles alugue unha morada ou tamén lles den un posto de traballo.