De unos años a esta parte, nos hemos acostumbrado a compartir playas con un ave a la que los humanos se lo pusimos muy difícil: la píllara. No obstante, aunque la concienciación empieza a dar sus frutos, desde la Sociedade Galega de Historia Natural (SGHN), constatan que "todavía queda moito camiño que andar", dice su presidente, Xan Silvar.

Confirma que, por el momento, hay nidos acotados en las playas de Doniños, San Xurxo-Esmelle y en Valdoviño, un trabajo del que se encargan principalmente desde Medio Ambiente de la Xunta de Galicia. "Fai moita falla avisar á xente, aínda que está sendo, en xeral, bastante máis coidadosa que anos atrás, polo menos no senso de levar aos cans amarrados", valora, recordando que son depredadores naturales del ave.

Pero los humanos no nos quedamos atrás e, incluso, Silvar ha visto cómo "hai quen colga a toalla no pao do cercado dos niños", denuncia. Explica el experto que "crían dúas veces e pode non ser no mesmo sitio", por lo que recomienda que se camine por la línea intermareal para no pisarlas sin querer: "Se camuflan tan ben que mesmo é complicado dar con elas cando as buscas", incide.

"Buscando a Wally"

La cría de las píllaras empezó el pasado mes de marzo y se extenderá hasta finales de julio. "Agora a cousa está a pleno rendemento, aparecendo parellas novas con certa separación, que xa temos balizadas", asegura Xan Silvar, augurando que "se todo vai ben, ata finais de abril non saen os poliños, e esta é unha etapa moi crítica porque a sú estratexia instintiva é a camuflaxe, e escapan da zona do niño buscando de comer, así que poden pararse en calquera sitio da praia".

Una vez que nacen, las crías tardan un mes en aprender a volar, de ahí que Silvar pida un esfuerzo para "facer un traballo de colaboración cunhas criaturas ás que se lles da por xogar a Buscando a Wally: críanse na ribeira, algunha vai pola duna... Están nas zonas nas que paseamos, nos bañamos, botamos as toallas... E, se lle sumamos o factor que está a vista de todos, que é que o nivel do mar está subindo e a area vai minguando, redúcese a superficie de movemento", concluye.